Eindelijk ... mijn eerste (werk)avond

Eenmaal terug in het appartement, ging Rudy aan de slag met het maken van mijn profiel. Dat zaakje was zo geklaard. Nu alleen nog maar een werknaam kiezen. 'Uuuuuuh...' Uiteindelijk koos ik (dom genoeg) voor een naam die ik later voor mijn dochter wou gebruiken. Je mag er best mee lachen. Doe ik ook. Fail... Ondertussen is dat idee al lang van de kaart geveegd en als ik later een dochter krijg gaat ze Emmelie heten. Dat terzijde, we gaan verder. Het voelde vreemd aan om te zien hoe mijn foto's online vlogen. Mijn lijf, zwarte bol op mijn gezicht, in sexy lingerie met daaronder zwarte pumps. Ik keek geïnteresseert over Rudi zijn schouder mee. Zo moet ik inloggen, klik rubriek vrouwen, klik amateur en schrijf in twee zinnen hoe geil je bent. Uhm oké. Ondertussen nam ik alles op wat hij zei.

- Hier je telefoon. Beantwoord de telefoontjes en smsjes. Wel niet te lang, maximum 5 berichten. Anders zijn het profiteurs. - Jouw mogelijkheden zijn dit, dit en dat. Anaal moet je niet meteen doen hoor...

- Prijzen zijn 80 euro/ half uur en 130 euro/ uur.

- Van jouw inkomsten geef je op het einde van de avond de helft af. Dat is voor het gebruik van de kamer en telefoon. Als je het vraagt doe ik ook de was. - Gebruik altijd een condoom voor intiem te gaan. - Straks ga ik om mondspoeling voor jou.

Oké check.

Vol zenuwen zat ik daar. Te wachten op mijn eerste afspraken. Al snel kwamen de smsjes binnen. Vooral met de vraag wat de mogelijkheden en tarieven waren. Met klamme handjes beantwoordde ik hen allemaal. 'Omg omg het gaat dus echt gebeuren!' Ik ga echt met mannen afspreken. Die mannen zijn dan 'klanten'? Dit voelde zo raar aan.

Tegen 17u had ik mijn eerste afspraak. Het was toen 16u. Misschien moest ik iets eten? Maar door de zenuwen kreeg ik natuurlijk geen hap binnen. Ik borstelde mijn haar wel 10 keer. Werkte mijn make-up ook een 5 tal keer bij en prutste continu aan mijn kleedje. Voordat ik bijna op het punt stond flauw te vallen besloot ik maar mijn hoeren kamertje wat gezelliger te maken. Niet dat ik er veel aan kon doen, maar een beetje muziek en paar kaarsjes volededen.

16u55. Trrrring. Hoe alles precies ging weet ik niet meer. Heel die avond was een rush. Een rush van adrenaline, zenuwen, genot, ...Oh wat was ik nog jong en onervaren. Met hoogstens drie a vier bedpartners? Een blowjob had ik nog nooit gegeven. Enkel gezien in porno. God, thanks for porn. Of misschien moeten we Hem hier maar niet bijhalen...

Die avond veranderde heel mijn leven. Dit gaf mij een kick die ik nog nooit had ervaren. Van het begin tot het einde. Ik hield ervan, was ervoor in de wieg gelegd. Klant maakte een afspraak, ik liet hem binnen, small talk, badkamer, kussen, strelen, ontdekken, geven en nemen...Vooral geven. Ik wou hen een warm gevoel geven. Hetgeen wat ze thuis waren verloren. Een kus die iets langer duurde. Een knuffel die bleef duren. Ik gaf hen geluk. Net zoals zij mij dat zonder te beseffen ook gaven. Ze maakten mij duidelijk dat ik genoeg was. Voor hen was ik al dat geld waard. Hun tijd, het extra verlof. Hen zien vertrekken met een stralende lach en de woorden 'Bedankt, tot de volgende keer!' waren goud waard voor me. Er kwamen 4 klanten. Geen van hen wist dat ik dit nog maar net deed. Ze waren lief, respectvol en vooral veel beter in bed dan mijn liefjes geweest. Het waren gewone huisvaders. Hielden van hun gezin maar misten spanning en liefde. Ik herinner ze nog alle 4. Ben hen eeuwig dankbaar. Als zij niet zo zacht waren geweest was ik waarschijnlijk gestopt.

Na de laatste klant sloot ik alles af en rekende af met Rudi. (Nee er werd geen woord gerept over wat er in Ptit Amie was gebeurd, dus ik zag daar geen centen van.) Ik had daar al vrede mee genomen en wou de euforie dat ik toen voelde wou ik niet verpesten. Eenmaal thuis zei ik tegen mijn mama dat het babysitten goed ging. Ja hoor de kindjes waren braaf. Volgende week maandagavond na school moest ik teruggaan. Op mijn kamer telde ik mijn centjes. Wow... zoveel op zo een korte tijd? Die week kocht ik mijn eerste cognac kleurige laarzen die ik al zo lang wou. Nu liggen die versleten in mijn kast, als aandenken. Anderen zouden enkel laarzen zien. Ik zie laarzen die een nieuwe start betekenden. Onafhankelijkheid.

Lieve kus xxx Lisa